Επιστολή παραίτησης από την Κεντρική Επιτροπή της Δημοκρατικής Αριστεράς

Με τη χθεσινή απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής της (με ψήφους 40 έναντι 24, και 4 λευκών), η Δημοκρατική Αριστερά αποφάσισε τελικά να μην δώσει ψήφο ανοχής στην κυβέρνηση Παπαδήμου, ενώνοντας έτσι αντικειμενικά τις δυνάμεις της με τους υπονομευτές της δημοκρατικής ομαλότητας και τους εχθρούς του ευρωπαϊκού προσανατολισμού της χώρας.

Με τον τρόπο αυτό, η Δημοκρατική Αριστερά έχασε μια ακόμη ευκαιρία να τιμήσει τις ιδρυτικές της υποσχέσεις περί «Αριστεράς της ευθύνης» και να δικαιώσει τις προσδοκίες όσων πίστεψαν σε αυτές. Όπως προσπάθησα να εξηγήσω στην χθεσινή ομιλία μου, εκτιμώ ότι η ευκαιρία αυτή ήταν μάλλον η τελευταία.

Η Δημοκρατική Αριστερά έχει πλέον μπει σε έναν αυτοτροφοδοτούμενο κύκλο. Η αντίληψη της πολιτικής δράσης ως μιας σειράς τακτικών ελιγμών (τα περίφημα «σλάλομ») με μοναδικό στόχο τη διεύρυνση της εκλογικής επιρροής. Η άρνηση ή αδυναμία ανάληψης οποιασδήποτε πρωτοβουλίας που να παρεμβαίνει στις πολιτικές εξελίξεις. Ο αυτοπεριορισμός σε έναν ρόλο απόμακρου σχολιαστή των εξελίξεων αυτών. Η αναπαραγωγή (με ηπιότερο ύφος) όλων των λαϊκιστικών στερεοτύπων που οδήγησαν την αριστερά στην ανυποληψία και τη χώρα στα πρόθυρα της χρεωκοπίας. Όλα αυτά είναι φυσικό να προσελκύουν έναν τύπο ανθρώπου, και να απομακρύνουν έναν άλλον.

Δεν αμφιβάλλω ότι η πορεία που επελέγη μπορεί να αποφέρει εκλογικά οφέλη, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα. Όμως, δεν συμμετείχα στην ίδρυση της Δημοκρατικής Αριστεράς για να ανήκω σε ένα κόμμα που διαθέτει μερικούς βουλευτές παραπάνω στο κοινοβούλιο μιας διαλυμένης χώρας.

Θυμίζω σε όλους ότι η αρχική ιδέα ήταν διαφορετική: η συγκρότηση ενός υπεύθυνου κόμματος της αριστεράς, έτοιμου να συμβάλει με τις δυνάμεις του στην αποτροπή της διάλυσης της χώρας. Η Δημοκρατική Αριστερά έχει μέχρι τώρα επιλέξει να μην είναι ένα τέτοιο κόμμα. Θα μπορούσε βέβαια να γίνει στο μέλλον, αλλά ειλικρινά δεν βλέπω πώς - και ίσως να είναι ούτως ή άλλως αργά.

Εξ αιτίας των παραπάνω, η συμμετοχή μου στην Κεντρική Επιτροπή της Δημοκρατικής Αριστεράς δεν έχει πια νόημα. Υποβάλλω λοιπόν την παραίτησή μου, και εύχομαι στους υπόλοιπους καλή τύχη.